ΜΝΗΜΕΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

100 Χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή

1ο έργο: (4 φωτογραφίες)

Τόσο σε προφορικές και γραπτές μαρτυρίες όσο και σε φωτογραφικό υλικό που έχει διασωθεί, οι μπόγοι με τα είδη πρώτης ανάγκης των προσφύγων της Μικράς Ασίας εγκαταλείφθηκαν κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών στους σταθμούς του τραίνου και κατά μήκος της αποβάθρας στη Σμύρνη. Οι ξεριζωμένοι Μικρασιάτες εγκατέληψαν τα λιγοστά είδη που είχαν πάρει, όταν κατάλαβαν ότι δεν χωρούσαν ούτε οι ίδιοι στα μέσα μεταφοράς ξηράς και θάλασσας. Ποδοπατήθηκαν παιδιά, βρέφη και ότι απέμεινε από τα υπάρχοντά τους λεηλατήθηκε αργότερα από τους Τούρκους. Μέσα σε αυτούς τους μπόγους ήταν τυλιγμένα τα τελευταία πράγματα της πατρικής εστίας, ήταν διπλωμένη ευλαβικά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, όλα ήταν μέσα εκεί, οι εικόνες των αγίων τους, η μάννα, ο πατέρας, και τα αδέλφια.

Αυτό το απόκοσμο τοπίο των εγκαταλλειμένων μπόγων και των προσωπικών αντικειμένων- βουβοί μάρτυρες των όσων διαδραματίστηκαν, επόπτες της βίας, των διωγμών και της ανείπωτης καταστροφής του ελληνισμού της Μικράς Ασίας αποτυπώνεται στη σειρά των φωτογραφιών του έργου.

2ο έργο: (2 φωτογραφίες)

1η φωτογραφία: Ένα γυναικείο φουστάνι από ύφασμα "βουτηγμένο" σε πηλό και ασβέστη. Το φουστάνι ως σύμβολο της οικογένειας κατασκευασμένο από υλικά που ήταν φτιαγμένα τα σπίτια, τα υλικά της πατρικής εστίας που εγκατέλειψαν οι ξεριζωμένοι Μικρασιάτες.

2η φωτογραφία: Το γυναικείο φουστάνι σκισμένο - ανοιχτό στο βλέμμα του άλλου. "... εκείνη είχε ζωσμένη κατάσαρκα την εικόνα της Παναγίας".

3ο έργο: Ενθύμιον Μικράς Ασίας (Δίπτυχο έργο).

1ο έργο: Ένα "οστεοφυλάκιο" ως ελάχιστος φόρος τιμής για τους Έλληνες στρατιώτες που παρέμειναν στη ξένη γη δίχως ταφικές τιμές. Έργο από πλέξι γκλας με εκτυπωμένα επάλληλα σώματα στρατιώτη δίχως πρόσωπο.

2ο έργο: Ενθύμιον Μικράς Ασίας. Κέντημα -ταπισερί με το περίγραμμα -δίχως τα χαρακτηριστικά του προσώπου- ενός στρατιώτη. Ένα περίγραμμα που αντιστοιχεί σε εκατοντάδες στρατιώτες, τα αδέλφια μας που δεν επέστρεψαν στα πατρώα εδάφη. Σε πολλές οικογένειες αυτό που απέμεινε ήταν οι φωτογραφίες που είχαν σταλεί από τη Μικρά Ασία, πριν την καταστροφή, ως Ενθύμια.